Van Neuf-Brisach naar Erstein

Dinsdag 2 augustus.
Het is 16.30 uur. We schuilen onder een afdak op de camping. Het pist van de lucht. Gelukkig zijn we nog droog gearriveerd maar de tentjes staan nog niet of het begint te regenen. Het dreigde al een tijd, maar we mazzelden onderweg. Eigenlijk een saaie dag.
Vanmorgen om 9.00 uur vertrokken van de geweldige camping in Neuf-Brisach. Dankzij onze cabine hebben we heerlijk geslapen en zijn later opgestaan dan anders. Dat is niet erg want we hoeven geen tentjes in te pakken. Heerlijk gedoucht, de eerste warme douche sinds 2 dagen. Uitgebreid ontbeten met de resten stokbrood van gisteravond met kipfilet en salami. Een yoghurtje toe en gesterkt kunnen we op weg.
Een saaie route maar wel eentje die lekker opschiet. Over een soort jaagpad langs canal du Rhone au Rhine. Eindeloos glijdt het asfalt onder onze wielen door en om 11.00 uur hebben we er al 25 km opzitten. Da's ff lekker!!
We scheuren door en om 12.00 uur tikken we de 40 aan.
Dan komt de klad er in. De snaar van Steven zijn fiets begint te kraken. Na alle regen van afgelopen dagen en de warme droogte van gisteren is deze (nieuwe) snaar uitgedroogd. We zoeken een fietsenmaker in Gerstheim. 2x vraagt Steven op zijn beste frans de weg (hij zit tenslotte niet voor niets op franse les) en daarmee vinden we de fietsenmaker. Die ziet het meteen: een droog snaartje. Hij spuit de snaar in met WD40 en jawel, het leed is geleden.
We willen eigenlijk een menu du jour genieten maar kunnen nergens een restaurant vinden. Hup op de fiets dan maar weer en door naar Erstein. Daar vinden we wel een leuk restaurant en laten ons het menu van € 10,90 p.p. goed smaken. Een salade espagnol vooraf, een hoofdgerecht met gevulde tomaten en we drinken ijsthee en koffie toe. Heerlijk voor nog geen € 30,-.
Dan fietsen we naar camping Wagenrott, ook in Erstein. Een sacherijnige beheerder wijst ons een plekje op een totaal lege camping. Er staan misschien 5 gasten. We maken kamp. Dan begint het te regenen.
Eerst zachtjes, maar gaandeweg harder en harder. Toch stappen we nog even op de fiets voor de boodschappen en voor nóg een bezoekje aan een fietsenmaker. Bij het afladen van de tassen blijkt er bij een tas een boutje verdwenen. Het systeem om de tas klemvast op de fiets te zetten werkt niet meer. Weer gebruikt Steven zijn franse lessen en we vinden aan het eind van het dorp een fietsenmaker. Hij herstelt (gratis) de tas, heel mooi.
We fietsen terug naar de camping en inmiddels giet het van de lucht. Er zit niets anders op dan te schuilen onder een groot afdak en alvast een flesje wijn te openen. Als dat maar goed afloopt...