Van Seltz naar Altrip (Ludwigshafen)

Op een plattelandscamping ben je vroeg uit de veren. Oorzaak? Klepperende ooievaars. Wel heel bijzonder.
7 uur naast de tent, maar de receptie nog steeds gesloten dus geen douchemuntjes. Een beetje plensen met koud water is alles wat nu nog kan. Alles inpakken is inmiddels routine dus we zijn om 8 uur klaar om te vertrekken. We hebben afgesproken om € 10,- in de brievenbus te doen, want zo bijzonder was het hier nu ook weer niet.
We staan startklaar en daar is opeens de campingeigenaar. We kunnen afrekenen en moeten het gigantische bedrag van € 5,- betalen. Dat doen we graag.
We zetten meteen de vaart er in en dankzij een vlak parcours maken we kilometers. Op een gegeven moment willen we wel koffiedrinken maar op zo'n rijndijk zijn de koffietentjes ver te zoeken. Hup, we vliegen dan maar door en om 12.00 uur hebben we er 50 kilometer opzitten.
Ons doel vandaag is Sondernheim maar dat bereiken we al om 12.30 uur. We fietsen door een compleet uitgestorven dorp. Geen camping te zien, geen restaurant en geen vvv. We fietsen daaom door naar Germersheim, want daar is ook een camping ( volgens onze reisgids).
We komen in Germersheim waar wel een vvv is gevestigd in een oude vesting: de Weiszenburger Tor. Mooi om te zien maar we gunnen ons geen tijd voor een uitgebreide bezichtiging.
De mevrouw van de vvv is aller vriendelijkst en wijst ons een restaurant waar we een plat du jour kunnen krijgen, maar vertelt ons ook dat er geen camping is in Germersheim. Tijdens het eten (een uitgebreide keuze van een buffet met soep vooraf en een toetje voor € 8,50 p.p.) bestuderen we de reisgids en besluiten door Speyer te fietsen en door te gaan naar Otterstadt. Volgens de kaart in het boekje zijn daar wel 5 campings, dus keuze genoeg. Het wordt nu wel een beetje zwaar want we tikken de 80 km aan, maar goed, zodadelijk wacht ons rust op een van de campings in Otterstadt.
Nou niet dus. Wel campins maar allemaal met stacaravans en geen mogelijkheid om 1 nacht een tentje op te zetten.
Het begint te regenen, eerst zachtjes maar gaandeweg harder. We maken een hele toer in Otterstadt maar vinden nergens een camping. Dan maar even vragen. Een meneer wijst ons naar Altrip waar een camping moet zijn met dagplaatsen. We mopperen een beetje maar trappen de volgende 9 km erbij.
In Otterstadt vragen we de weg naar de camping en krijgen een ingewikkelde uitleg. Het regent nog harder. We fietsen volgens aanwijzing, maar vinden geen camping. We vragen de weg. Het regent nóg harder, maar we vinden geen camping. Steven vraagt de weg in een gaststäte. De mevrouw kijkt meewarig en vraagt of ik het erg koud heb. Ja, en beroerd.
Een klein stukje verder is een camping met stacaravans die ook wel tenten voor 1 nacht plaatst. We fietsen dus nóg een km verder en vinden de bewuste camping. De eigenaar wil ons wel een nachtje bergen op een leeg plekje, langs het fietspad, langs een drukke weg onder druipende bomen. Dat zien wij nu weer niet zitten en besluiten terug te fietsen naar Altrip op zoek naar een B&B of hotel. We volgens de bordjes richting een hotel (inmiddels ruim 120 km op de teller). We komen zowaar langs een gewone camping maar zijn moe, koud, slecht gehumeurd en aan het eind van de akker. We gaan naar het hotel, maakt niet uit wat 't kost.
En daar zitten we nu. Opgefrist na een lange hete douche, de Wifi gewoon op de kamer, alle apparaten aan de laders en het onderweg gekochte eten op tafel, met een roseetje erbij.
Het leed is geleden. Vannacht een zacht bed, morgenochtend een heerlijk ontbijt en volledig verfrist en droog op weg. Wie weet waar we dan weer uitkomen.