Van Noordwijkerhout naar Hoek van Hlolland

De tweede dag werd een zware. Volle tegenwind. Door de duinen met weinig begroeiing en heuveltje op, heuveltje af. Vooral Ellen heeft het zwaar.
Het is daarbij erg warm. Dat doet de billen (en het kruis) zeer voelen. Oei, oei, dat gaat niet makkelijk.
In Katwijk steken we cop voor de lunch. We zitten aan de boulevard in een restaurantje dat er 1 is van een lange rij. wel gezellig en een lekker ‘ twaalf uurtje’ gegeten.
Daarna weer vol goede moed op de fiets. Het is inmiddels 29 graden. Pfft, dat valt niet mee. We worstelen door tot Monster omdat we daar naar de camping willen. We kunnen de beoogde camping niet vinden. Uiteindelijk start Steven de Mio-navigatie den dan komken we bij camping ‘Hoek van Holland’.
Enorm, wat een camping. Wij krijgen een plaats op het trekkersveldje. Dat is een klein plekje tussen honderden stacaravan, huisjes en ander onderkomen. Allemaal vaste plaatsen. We fietsen een rondje en zijn verbaads over het aantal onderkomens en vooral hoe ze er uit zien. Dit is een dorp op zich.
We eten soep met brood en doen daarna lopend nog een ronde over de andere kant van de camping. Nog meer verbazingf.
Uiteindelijk gaan we slapen maar er klinkt in de verte een soort dreun. Die is afkomstig van de Rotterdamse haven. Het is genn moment stil. Er gaan ook nog vliegtuigen over en dit gaat de hele nacht door. Even goed vallen we in slaap, maar zijn ‘s nachts nog wel een aantal keren wakker.