Van Stürzelberg naar Rheinberg
Blijf op de hoogte en volg Steven
09 Augustus 2016 | Duitsland, Rheinberg
Het gedreun ging tot 24.00 uur door en daarna nam het schuttersensemble het over met piccolo's en trommels. Dat duurde ook nog een half uurtje, maar toen konden we slapen.
Om 6.30 uur gewekt door onweer dat overtrok. Gelukkig was het daarna droog maar, wakker is wakker, dus maar weer uit de veren.
Gevolg, om 7.50 uur al op de fiets. Nog steeds droog met zelfs een waterig zonnetje. Snel de route weer gevonden en op weg naar Neuss. Maar eerst een heerlijk broodje bij de plaatselijke bakker, heerlijk met een kop koffie op het terras in het zonnetje.
Daarna raken we het spoor een beetje kwijt. Omdat op de laatste camping geen mogelijkheid was de Teasi op te laden, wordt die niet gebruikt om zo voldoende stroom te hebben om door Krefeld en Moers te komen. Nou, dat breekt ons op.
We raken de bordjes met de aanduiding 15 (Rheinradweg) kwijt en besluiten koers te houden op Krefeld. Dat gaat lang goed maar op een gegeven moment verdwalen we op het platteland en zijn het helemaal kwijt. Vertwijfeld staan we bij een wegwijzer die in 3 verschillende richtingen wijst naar Krefeld ( Krefeld Büderich, Krefeld Lank-Latum en Krefeld Meerbusch). Tja, welke neem je dan?
Een meneer schiet te hulp. Hij vertelt dat we wel erg ver zijn afgedwaald en minstens 8 km bij de rijn vandaan zijn. Na overleg met zijn vrouw (die het er duidelijk niet mee eens is: 'Ga je ze nu helemaal naar de rijn brengen?') biedt hij aan ons voor te fietsen naar Lank-Latum zodat wij vandaar via Uerdingen weer op de route komen. We nemen dat aanbod met beide handen (benen) aan. Hij speert weg en het kost zijn vrouw en ons moeite hem te volgen. Links, rechts, bospaadje, links, kiezelpad, rechts, langs een prachtig buitenhuis, rechts, door een dorpje. Zo komen we zigzaggend bij Uerdingen en vinden na enig gedraai de route naar Krefeld, gelukkig zijn we vlakbij. We nemen afscheid van een sacherijnige mevrouw en een allervriendelijkste meneer die ons 'gute reise' wenst.
Wij fietsen door Krefeld en hebben er inmiddels zo'n 45 km opzitten. Nog 15 km verder en we flitsen door Duisburg/Moers (aan de linkerkant van de rijn).
We hebben reuze trek en de vele km gaan niet in de koude kleren zitten. Maar nergens een restaurant. Eindelijk, we zijn zo'n beetje door Duisburg heen staat er een verwijzing naar een restaurant. We gaan kijken. We vinden het niets en gaan door. FOUT. Er komt lange tijd werkelijk niets in zicht. We fietsen dwars door een buitengebied over een kiezelpad en beginnen de billen wel erg te voelen. Steven slaat de reisbeschrijving er nogmaals op na en ziet een restaurant in Baerl. Daar gaan we naar toe.
Inderdaad, op de aangegeven plek vinden we restaurant Rheinzigt (hoe origineel). We eten allebei een salade en komen weer een beetje bij. Hè, hè.
Na het eten stappen we weer moeizaam op voor de laatste km naar Rheinberg. Het gaat langzaam, met steeds een andere bil waar het gewicht op rust, maar we gaan vooruit. Na ongeveer 7 km komen we in Orsoy. Daar zien we een hotel Hof d'Orsoy. Zullen we daar dan maar blijven en genieten van een heerlijke hotelkamer met bad, wifi, een goed bed?
We informeren naar de kamerprijs en met € 62,50 valt die erg mee. Er is ook Wifi en de fietsen kunnen veilig gestald. We besluiten hier te blijven. De kok doet het woord in onverstaanbaar Duits ( hij is geen Duitser van origine). Hij wijst ons op een hok achter het hotel, daar kunnen de fietsen. Het stinkt er en grote zwarte vliegen brommen om ons hoofd. Hij gaat ons voor een brandtrap op, naar binnen, nog een trap, een trappetje en nog een verdieping. We komen in een gangetje. Het ruikt er muf. De kok rommelt wat met een sleutelbos. Nr zweiundzwanzig, nein, das ist kein doppelzimmer, nein. Warte ein moment bitte. Doppelzimmer, nr 19, nein. Warte bitte.
Hij verdwijnt al mompelend uit het zicht en wij spoeden ons de trappen af naar buiten. Hier willen we niet overnachten, voor geen prijs. We hangen de tassen weer op de fiets en inmiddels komt de kok weer naar buiten. Nee hoor, wij hoeven niet. Jammer dan.
We fietsen weer door richting Rheinberg. Nog zo'n 11 km. Dat is zwaar, maar we hebben het er voor over.
Een eindeloos lange dijk leidt ons door een natuurgebied (naturschutzgebied).
Rheinfeld komt in zicht, nog 2 km, wegomlegging. Wel #*+~#"£¥
We verdwijnen op het platteland, niemand te zien, geen tegen liggers, geen verkeer. Zijn we weer verdwaald?
Na gisteren, zonder opladen is de Teasi leeg en moeten we op eigen oordeel verder. Heeeeel af en toe staat er een geel bordje met een pijl vanwege de omleiding. Net als we denken dat we het echt niet meer weten, zien we in de verte een aantal auto's rijden. Daar gaan we heen. We komen op de Rheinbergerstrasse en ja hoor, we gaan goed. We rijden Rheinberg binnen.
Ook hier schuttersfeest met een kermis. We rijden door tot de hoofdstraat en vinden een chique hotel. Wel prijzig. We kijken even verder. Nog een hotel. Ellen informeert. Ze hebben niet alleen hotelkamers, maar iets verderop ook appartementen. We besluiten een appartement te boeken. € 75,- per nacht met ontbijt. Nadat we uitgepakt hebben doen we boodschappen. Onderweg komen we nog een stoet tegen van alle schuttersgildes. Allen in uniform en een fanfare voorop. Zo dwars door het dorp. Erg Duits.
En zo zitten we nu. Een salade met een roseetje, uitgebreid verslag doen, contacten bijwerken, facebook en marktplaats.
Ja, het leven van een doorsnee fietser is zo gek nog niet.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley