Van Gut Hohenau (Astheim)naar Oberwesel

Zaterdag 6 augustus. Van Astheim via Mainz naar Oberwesel.
Vanmorgen redelijk vroeg uit de veren. Nou was het maar zo. Vroeg van het te kleine opblaas matrasje en uit benauwde slaapzak want een nieuwe stralende dag breekt aan. Wel redelijk geslapen al klonk er nog tot laat muziek en waren de schepen die met veel geronk de rijn afvoeren goed te horen.
Douchen met een muntje van € 0,20 voor ongeveer 4 minuten valt ook niet mee? Maar goed.
We hebben geen contant geld meer en als Ellen gaat afrekenen komt zij geld tekort. Gelukkig komt Steven op het laatste moment met zijn NFN kaart op de proppen en daarmee krijgen we korting op de overnachting en houden we € 1,- over.
Vol goede moed op de fiets, het is inmiddels 9.15 uur. Na een half uurtje het eerste oponthoud van de dag. We moeten met een pontje over en die gaat pas om 10 uur. Een kwartiertje wachten.
Stipt 10 uur komt een mevrouw op de fiets aan en wil ons overzetten, alleen dan kost € 4,-. Wij leggen uit dat we geen euros meer hebben, slechts € 1,- maar wel nog Zwitserse Franken. Dat hoeft niet, de mevrouw zet ons over voor ons laatste contante geld.
Dan gaat de vaart er in richting Mainz. Prima.
Iets voor Mainz een wegomlegging. De Teasi helemaal van streek en wij draaien rondjes door Gimsheim.
Na een kwartiertje vinden we toch de goede route en vervolgen richting Hattemheim en Winkel op de rechten ufer. We bereiken het punt dat er weer een nieuwe etappe geladen moet worden in de navigatie. Maar, die zit er niet bij. De etappes gaan van nr. 2 direct door naar nr. 4 maar waar is 3 gebleven? Hebben we die niet in het pakket gekregen, heeft Steven die niet geladen? We weten het niet. Wel heeft Steven, lang voor hij de boekjes met de downloadcode kocht, een illegale route gekraakt van internet en gelukkig zit die wel in de Teasi. Maar, waar zijn we volgens dat systeem, dat heel anders is genummerd dan de officiële. Na enig proberen vinden we de juiste route en hup daar gaan we weer. Overigens staat de route over het algemeen heel goed aangegeven langs de weg met blauwe bordjes met Rheinradweg en nr. 15 er op.
In Eltville stoppen we bij een apotheek om een knieband voor Ellen en elleboogband voor Steven te kopen. Ja, de kilometertjes eisen hun tol.
Na lange tijd knorren de magen. We hebben nog lang niet genoeg km gemaakt maar worden een beetje slap van de honger. We strijken neer bij een tentje in Rüdesheim. Het is er druk, er is maar 1 kelner en het duurt en duurt. Na 20 minuten besluiten we verder te fietsen en komen na zo'n 20 minuten bij een volgend tentje langs de route. Trillerig en slap ploffen we op het terras. We worden gelukkig snel geholpen. Een Boothaussburger voor Steven en spaghetti bolognese voor Ellen. Erg lekker.
Gestrekt gaan we na een half uurtje weer op pad met slechts 35 km op de teller en het is al 14.30 uur.
Plotseling geeft de navigatie aan dat we naar de linker ufer moeten. Dat doen we dan maar, want we zijn nu afhankelijk van de kaart die in de Teasi zit.
We steken met een pont over en vervolgen onze weg via Bingen en Trechtinghausen richting St. Goar. Inmiddels is het al 16.00 uur en St. Goar is nog zo'n 27 km ver. Het wordt zwaar. Er zitten ook enkele kleine klimmetjes in de route. Het wordt zwaarder. Het tempo is er uit. Zo duurt het nog wel even voor we op onze bestemming zijn. Het achterwerk doet zich voelen.
Opeens rijden we langs een camping in Oberwesel. We besluiten onmiddellijk hier te overnachten, mede omdat er op een bordje staat: bikers welcome.
Het is een lange, smalle camping langs de rijn en het staat er bomvol. Er is slechts 1 soort van toiletgebouw (van die containers) maar we staan en rijden geen meter meer. Nou ja, we gaan even naar de Lidl voor het avond eten en de borrel.
Daarna nemen we plaats onder een soort partytent die speciaal voor fietsers is neergezet. We eten en drinken wat, praten met een stel uit Australie (op weg naar Amsterdam)en gaan vroeg te bed. Morgen weer een dag.